Σάββατο 31 Μαρτίου 2012

Στο Μισσισσιππή εν αναμονή εκφόρτωσης

Ανέλαβα την πλοιαρχία στις 4 Φεβρουαρίου ενώ το πλοίο παρέμεινε αγκυροβολημένο περιμένοντας να έρθει η σειρά του για εκφόρτωση μέχρι στις 5 Φεβρουαρίου.

Τη μέρα εκείνη μετακινηθήκαμε στο σημείο εκφόρτωσης, σ’ ένα άλλο αγκυροβόλιο σχεδόν ίδιο με το προηγούμενο στο «πουθενά», και την Νέα Ορλεάνη να δείχνει, να φαίνεται και να είναι πολύ μακριά.

Τόσο που να επιβεβαιώνει ότι οι ναυτικοί δεν είναι τόσο τυχεροί όσο τους θεωρούν.

Οι φωτογραφίες από το αγκυροβόλιο.

Στην αναμονή δεν είμασταν μόνοι
Λάντζες και ρυμουλκά
Ο Μισσισσιππής
Η Νέα Ορλεάνη στο βάθος μακρυνή σαν όνειρο...
... και με τη βοήθεια του ζουμ όχι τόσο... μακρυνή, μια στροφή του Μισσισσιππή μακριά
Ο Μισσισσιππής
Ο Μισσισσιππής

Chrisgio

Τετάρτη 21 Μαρτίου 2012

Ο αποχωρισμός και το ταξίδι πριν την νέα ναυτική περιπέτεια!

Ήταν 29 Φεβρουαρίου ξημερώματα, ώρα πέντε και μισή, όταν το ταξί παρκάρισε έξω από το σπίτι μου. Ήμουν στο πεζοδρόμιο έτοιμος με τις βαλίτσες δίπλα μου. Το ίδιο και η γυναίκα μου, κι αυτή δίπλα μου. Είχε τελειώσει το τελευταίο βράδυ στο σπίτι χωρίς ύπνο με την μόνιμη αμοιβαία, εδώ και χρόνια, αμηχανία που εκπορεύεται από τον πόνο του αποχωρισμού.
Ο ταξιτζής φόρτωσε τις βαλίτσες.
Μια γρήγορη σφιχτή αγκαλιά χωρίς να κοιταχτούμε, μεταβολή και τρυπώνοντας στην μπροστινή θέση το αυτοκινήτου είπα στον οδηγό. «Ξεκίνα γρήγορα για να μπορέσω να αναπνεύσω, θα σκάσω!» 
Δεν κατάλαβε αλλά ξεκίνησε επειδή έπρεπε να ξεκινήσει κι εγώ έβγαλα έναν αναστεναγμό. Ο αποχωρισμός είχε τελεστεί.
Είναι πολύ σκληρό να αφήνεις έναν άνθρωπο που αγαπάς πίσω σου και την ώρα που ξεκολλάς από πάνω του να ξέρεις ότι θα τον ξαναδείς, θα τον ξαναγγίξεις, μετά από μήνες!
Το ταξίδι προς την Αθήνα υπό βροχή και ομίχλη. Τρεις ώρες ως συνήθως, άφιξη στο ξενοδοχείο και γρήγορα στην εταιρεία για τις τελευταίες εκκρεμότητες.
Το βράδυ δεν άργησε να ‘ρθει και γυρνώντας στο ξενοδοχείο ρώτησα τον ρεσεψιονίστ αν μπορεί να κανονίσει ταξί στις 4 το πρωί για το «Ελευθέριος Βενιζέλος». Το αεροπλάνο πετούσε στις 7.
«Βεβαίως κύριε το ξενοδοχείο συνεργάζεται με αρκετά ταξί, θα κλείσω ένα για σας».
«Εντάξει κανόνισέ το αλλά αυτός που θα έρθει να με πάρει δεν θέλω να με συγχύσει πρωί-πρωί». 
Στην αρχή έδειξε να μην καταλαβαίνει τι του είπα αλλά τελικά πολύ γρήγορα το… «έπιασε» και χαμογελώντας κούνησε καταφατικά το κεφάλι του.
Τελικά την σύγχυση δεν την απέφυγα. Παράξενο ον ο… ταξιτζής γενικώς και ανεξαιρέτως. Όλοι ίδιοι!
Στο αεροδρόμιο συναντήθηκα με τους άλλους τρεις ναυτικούς που θα ταξιδεύαμε μαζί. Γρήγορα περάσαμε το έλεγχο και λίγο αργότερα μπήκαμε στο αεροπλάνο. Η πτήση ήταν με τη DELTA, το αεροπλάνο της... ΑLITALIA. Μύλος και εδώ, χαώδεις αεροπορικές συνεργασίες. Το ταξίδι έγραφε, Ρώμη, Ατλάντα, Νέα Ορλεάνη. Μας πήρε λοιπόν και μας σήκωσε.
Η θέση μου ήταν «παράθυρο» και μου άρεσε αυτό. Σφήνωσα το κεφάλι μου ανάμεσα σε κάθισμα και παράθυρο και κοιμήθηκα αμέσως. Με σκούντηξαν φτάνοντας στη Ρώμη. Δεν το κατάλαβα το ταξίδι. 
Αλλάξαμε αεροπλάνο, αυτή τη φορά της DELTA, και ένα  υπερατλαντικό «ταξίδι μαρτύριο» άρχισε. 
Έτσι αποκαλώ αυτά τα μεγάλα αεροπορικά ταξίδια. Σε μια θέση ίδια μ’ αυτή ενός λεωφορείου να είσαι αναγκασμένος να μείνεις καθηλωμένος για 12 ώρες και βάλε. Επεχείρησα να ξανακοιμηθώ και τα κατάφερα. Τα τελευταία δύο βράδια χωρίς ύπνο δικαιολογούσαν την νύστα. Όμως πόσο μπορεί να κοιμηθεί κανείς. Τρεις, τέσσερις ώρες ακόμα; Κάποια στιγμή ξύπνησα και για τις υπόλοιπες 8-9 ώρες μαρτύρησα ως συνήθως. Αναπόφευκτο!
Φτάσαμε στην Ατλάντα παραλάβαμε τα μπαγάζια μας και άρχισε ο καθιερωμένος έλεγχος άφιξης στην Αμερική που φτάνει μέχρι το… ξεβράκωμα. Ο τρόμος 11ης Σεπτεμβρίου καλά κρατεί! Περάσαμε κι αυτή τη δοκιμασία, καβαλήσαμε το τελευταίο αεροπλάνο και σε δύο ώρες πατούσαμε στο αεροδρόμιο της Νέας Ορλεάνης.
Ένα «βαν» μετά από μία ώρα ταξίδι μας άφησε σε κάποιο σημείο στις όχθες του Μισσισσιππή. Μας παρέλαβε μια λάντζα (βενζινάκατος) και 5 λεφτά αργότερα ανεβαίναμε τη σκάλα ενός όμορφου και καινούργιου φορτηγού πλοίου.
Το τελευταίο ταξίδι πριν την έναρξη της καινούργιας ναυτικής περιπέτειας είχε ολοκληρωθεί.

Συνεχίζεται...

Chrisgio

Κυριακή 18 Μαρτίου 2012

Τα εννέα χρόνια πολέμου στο Ιράκ!

Μετά από εννέα χρόνια στο Ιράκ, ο πόλεμος που άρχισε επίσημα στις 21 Μαρτίου του 2003, για τους Αμερικανούς έχει φτάσει ήδη στο τέλος του, αφού απόχώρησαν περί το τέλος του 2011. 

Κόστισε περίπου 4.500 ζωές Αμερικανών, αλλά και πάνω από 100.000 ζωές Ιρακινών. Το κόστος σε δολάρια έφτασε τα 800 δισεκατομμύρια! 

Ο πόλεμος δίχασε και κατέστρεψε το Ιράκ. Ο αγώνας για την ανάκαμψη θα είναι μακρόχρονος και σκληρός.

Για τις Ηνωμένες Πολιτείες, δύο κεντρικά ερωτήματα παραμένουν αναπάντητα: 

1) Αν άξιζε τον κόπο!
2) Αν η νέα κυβέρνηση, που αφήνουν πίσω τους οι Αμερικανοί  θα παραμείνει σταθερός σύμμαχος τους ή θα διολισθήσει μπαίνωντας σε τροχιά δορυφόρου του Ιράν!


Μερικές από τις εικόνες που ακολουθούν είναι εξαιρετικά σκληρές. Νεκρά σώματατραγικά γεγονότα. 

Όμως είναι εικόνες που αποτελούν ένα σημαντικό μέρος της ανθρώπινης ιστορίας.

Αμερικανοί πεζοναύτες τρέχουν γύρω από στρατόπεδό τους νωρίς το πρωί 17 Φεβρουαρίου 2003 κοντά στα σύνορα με το Ιράκ στο Κουβέιτ. Προετοιμασία για μια ενδεχόμενη στρατιωτική επίθεση κατά του Ιράκ.
Ο Τζόρτζ Μπους στην αίθουσα του Σταυρού στον Λευκό Οίκο μετά το τελεσίγραφό του προς τον Σαντάμ Χουσεΐν, στην Ουάσινγκτον, τη Δευτέρα 17 Μάρτη 2003.
Ένας Ιρακινός τρέχει προς το αυτοκίνητό του σε ένα δρόμο της Βαγδάτης κρατώντας στα χέρια του τα κουτιά με προμήθειες καθώς ετοιμάζεται να εγκαταλείψει τη Βαγδάτη στις 19 Μαρτίου 2003. Με την απειλή του πολέμου πλησιάζει, πολλές οικογένειες Ιρακινών ετοιμάζονται  να εγκαταλείψουν την πρωτεύουσα.
Κούρδοι από το Κιρκούκ με τα πόδια από ένα Ιρακινό σημείο ελέγχου προς την υπό κουρδικό έλεγχο σημείο ελέγχου Τσαμτσαμάλ, Τρίτη 18, Μαρτίου, 2003. Τα βράχια σε πρώτο πλάνο είναι σήμα των συνόρων μεταξύ της Κουρδικής αυτοδιοικούμενης περιοχής του βόρειου Ιράκ και της περιοχής κυβερνάται από πρόεδρο του Ιράκ Σαντάμ Χουσεΐν. Χιλιάδες Κούρδοι είχαν καταφθάσει σε υπό Κουρδικό έλεγχο περιοχές εν όψει του πολέμου.
Καπνός καλύπτει το προεδρικό παλάτι στη Βαγδάτη στις 21 Μαρτίου 2003 κατά τη διάρκεια μιας τεράστια αμερικανική αεροπορικής επιδρομής στην ιρακινή πρωτεύουσα. Ο καπνός βγαίνει από μια σειρά από επιλεγμένους χώρους, συμπεριλαμβανομένου ενός από τα παλάτια του Σαντάμ Χουσεΐν.
Ο Σαντάμ Χουσεΐν εμφανίστηκε στην ιρακινή τηλεόραση την Πέμπτη 20 Μαρτίου του 2003, λίγες ώρες μετά την πρώτη επίθεση των Αμερικανών εναντίον της  Βαγδάτης. Σε τηλεοπτικό διάγγελμα, ο Σαντάμ κατηγόρησε τις Ηνωμένες Πολιτείες για τη διάπραξη εγκλήματος εναντίον του Ιράκ.
Οι στρατιώτες της 3ης αερομεταφερόμενης αμερικανικής ταξιαρχίας ξεκουράζονται σε fox holes (αλεπότρυπες) στην περιοχή ανασυγκρότησης της αυτοκινητοπομπής τους στην έρημο στο Κουβέιτ, την Παρασκευή, 21 Μαρτίου 2003.
Λοχαγός Andy MacLean, έχει το χέρι του πάνω σ’ ένα χάρτη καθώς τα στρατεύματα μετακινούνται περισσότερο προς  τους στόχους τους στο Ιράκ, την Παρασκευή, 21 Μαρτίου, 2003. Αρχικά, οι δυνάμεις εδάφους ήταν να ακολουθήσουν τους μαζικούς αεροπορικούς βομβαρδισμούς, αλλά ο στρατηγός Tommy Franks, ανώτατος διοικητής του πολέμου, τροποποιεί εν μέρει τις διαταγές, λόγω της ανησυχίας για τις φλεγόμενες  πετρελαιοπηγές στο Νότιο Ιράκ.
Αμερικανοί πεζοναύτες στην ιρακινή έρημο σε θωρακισμένα οχήματα, στις 22 Μάρτη 2003, στην πορεία τους προς τους στόχους τους.
Τρύπες από σφαίρες το παρμπρίζ ενός αμερικανικού οχήματος, στις 23 Μαρτίου 2003, στην ιρακινή πόλη Nasiriyah στο νότο. Οι Αμερικανοί πεζοναύτες υπέστησαν αρκετές απώλειες με έναν μεγάλο αριθμό νεκρών και τραυματιών κατά τη διάρκεια πυροβολισμών σε αυτή την πόλη.
Αμερικανός πεζοναύτης κοιτάζει με φρίκη τους τραυματίες(;) ή πεθαμένους(;) συντρόφους του, στις 23 Μαρτίου του 2003 στην ιρακινή πόλη Nasiriyah στο νότο.
Αμερικανοί πεζοναύτες μάχονται με τον Ιρακινό στρατό, στις 24 Μαρτίου 2003 στην ιρακινή πόλη Nasiriyah στο νότο.
Αστραπές, πάνω από το αεροπλανοφόρο Abraham Lincoln, στον ουρανό του Περσικού Κόλπου καθώς οι αεροπορικές επιθέσεις κατά του Ιράκ συνεχίζονταν όλη τη νύχτα, την Τρίτη 25 Μαρτίου 2003.
Αμερικανοί πεζοναύτες στο πίσω μέρος ενός φορτηγού, καθώς πασχίζουν να προφυλαχθούν από μια αμμοθύελλα, την Τρίτη, 25 του Μαρτίου, 2003 σε ένα δρόμο που οδηγεί στη Βαγδάτη.
Ένα κομβόι αμερικανικών τεθωρακισμένων μέσα σε αμμοθύελλα  προστατεύεται από πεζοναύτες στις πλευρές του δρόμου βόρεια του Ευφράτη ποταμού, την Τρίτη, 25 Μαρτίου 2003.
Ο πεζοναύτης  Eric Silva, από το New Jersey, παλεύει με τον άνεμο για τη σκηνή του κατά τη διάρκεια σφοδρής αμμοθύελλας στο στρατόπεδο Viper στην Ιρακινή έρημο, την Τρίτη, 25 Μαρτίου 2003.
Ενώ Αμερικανοί και Βρετανοί στρατιώτες φρουρούν το Ar Rumaylah, πετρελαιοπηγές στο νότιο Ιράκ, Κουβεϊτιανά και Αμερικανικά  πολιτικά πληρώματα προσπάθούν να ελέγξουν πυρκαγιές σε πετρελαιοπηγές που πυρπολήθηκαν από τις Ιρακινές δυνάμεις. Κατά εισβολή στο Ιράκ η πρώτη τους προτεραιότητα ήταν η κατάσχεση αυτών των πετρελαιοπηγών. Η νότια περιοχή παραγωγής  του Ιράκ είναι περίπου 5.600 τετραγωνικά μίλια, περίπου το μέγεθος της πολιτείας του New Jersey - και έχει καθημερινή εξαγωγή 1,6 εκατ. βαρέλια.
Καθώς οι πυρκαγιές στις πετρελαιοπηγές καίνε στο βάθος, ένας άνθρωπος καλύπτει το πρόσωπό του κοντά στην είσοδο της πολιορκημένης πόλης της Βασόρας στις 29 Μαρτίου 2003.
Οι άμαχοι περπατούν ανάμεσα σε τανκς σε μια γέφυρα κοντά στην είσοδο της πολιορκημένης Βασόρας στις 29 Μάρτη, 2003.
Μια οικογένεια προσπαθεί να φύγει από την πολιορκημένη πόλη της Βασόρα στις  31 του Μάρτη 2003 στην καρότσα ενός φορτηγού.
Αμερικανοί στρατιώτες πεζικού προχωρούν προς τον κεντρικό Terminal στο διεθνές αεροδρόμιο της Βαγδάτης.
Ένα αμερικανικό ελικόπτερο ετοιμάζεται να απογειωθεί, στις 5 Απριλίου, 2003 στο κεντρικό Ιράκ. Οι πεζοναύτες συνεχίζουν να σαρώνουν τη χώρα που αναζητώντας δυνάμεις του Σαντάμ Χουσεΐν.
Αμερικανοί στρατιώτες, ξεκουράζονται  ύστερα από έρευνα σε ένα από τα κατεστραμμένα παλάτια του Σαντάμ Χουσεΐν στις 7 Απριλίου του 2003 στη Βαγδάτη.
Ο Khudair Al-Amiri κλαίει με το γιο του, Ali Al-Amiri, κατά την συνάντησή τους μετά την επιστροφή του πατέρα του στη γενέτειρά του ως μεταφραστής των Αμερικανών πεζοναύτών στις 7, Απριλίου του 2003 στο Qal'at Sukkar, στο Ιράκ. Ο Al-Amiri έφυγε από το Ιράκ μετά τον πρώτο πόλεμο του Κόλπου. Eπέστρεψε και είδε τα μέλη της οικογένειας και το χωριό του για πρώτη φορά μετά από μια δεκαετία.
Ιρακινοί πολίτες γιορτάζουν την άφιξη των Αμερικανικών στις 7 Απριλίου 2003 στο Qal'at Sukkar. Οι Αμερικανοί εισήλθαν στην πόλη για να ψάξουν για όπλα και να καταστρέψουν τις φωτογραφίες του Σαντάμ Χουσεΐν.
Ιρακινοί πολίτες χαιρετούν τα αμερικανικά τεθωρακισμένα οχήματα στις 7 Απριλίου 2003, καθώς κινούνται στο κεντρικό Ιράκ. Οι πεζοναύτες συνεχίζουν να σαρώνουν τη χώρα αναζητώντας  δυνάμεις του εχθρού, καθώς ο πόλεμος στο Ιράκ συνεχίζεται.
Με τον ουρανό γεμάτο καπνό της μάχης, ο Javier Johnson βρίσκεται στην πλάτη του στο έδαφος, προσπαθώντας να προφυλαχτεί αυτός και οι συνάδελφοί τους από τα πυρά των Ιρακινών δυνάμεων κοντά στον Τίγρη ποταμό στη Βαγδάτη, την Δευτέρα 7 Απριλίου, 2003.
Ένας Βρετανός αλεξιπτωτιστής, συνομιλεί με ένα Ιρακινό κοριτσάκι, ενώ κρατάει τη θέση του κοντά στον κεντρικό δρόμο στη Βασόρα, καθώς οι συμμαχικές δυνάμεις πήραν τον έλεγχο της δεύτερης σε μέγεθος πόλης του Ιράκ.
Πεζοναύτες ελέγχουν ένα αυτοκίνητο στις 8 Απριλίου 2003 κοντά στη Mahra. Οι αμερικανικές δυναμεις κατέλαβαν το αεροδρόμιο κοντά στη Mahra στην προσπάθειά  να νικήσουν υπολείμματα ενός ιρακινού τμήματος που βρισκόταν στην περιοχή.
Ένα νεαρό κορίτσι κλαίει καθώς ένα βρετανικό τανκ Challenger κινείται προς το γραφείο κόμματος Μπάαθ στη Βασόρα, στις 8 Απριλίου 2003.
Ένα ιρακινό τανκ  T72 εκρήγνυται. Το ανατίναξαν αμερικανικές δυνάμεις κοντά στον ποταμό Τίγρη, στα περίχωρα της Saddam City. Το τανκ  ήταν εγκαταλειμμένο , αλλά γεμάτο καύσιμα και πυρομαχικά.
Ιρακινοί πολίτες και στρατιώτες των ΗΠΑ γκρεμίζουν το άγαλμα του Σαντάμ Χουσεΐν στο κέντρο της Βαγδάτης, την Τετάρτη 9 Απριλίου 2003.
Μέλη οικογένειας θρηνούν τον θάνατο τριών συγγενών, στη Βαγδάτη την Πέμπτη 10 Απριλίου 2003. Οι τρεις - ένας πατέρας, με τον έφηβο γιο του, και ένας άλλος συγγενής - πυροβολήθηκαν και σκοτώθηκαν από αμερικανούς πεζοναύτες το βράδυ της Τετάρτης στις 9 Απριλίου 2003, αφού το αυτοκίνητο που οδηγούσαν δεν σταμάτησε περνώντας από ένα κτίριο που Αμερικανοί πεζοναύτες είχαν καταλάβει.
Τρεις ιρακινοί στρατιώτες δεμένοι και με κουκούλα, περιμένουν να ανακριθούν από τους Αμερικανούς στις 12 Απριλίου του 2003 στο κεντρικό Ιράκ, βόρεια της Nasiriyah.
Η Shoshana Johnson, 30 ετών, από το Fort Bliss του Τέξας,  η οποία κρατήθηκε από τον Ιρακινό στρατό ως αιχμάλωτη πολέμου, ετοιμάζεται να εισέλθει στο αεροπλάνο της επιστροφής.
Ο λοχίας του αμερικανικού στρατού Craig Zentkovich από το Connecticut φωτογραφίζει ένα ροζ υπνοδωμάτιο στο προεδρικό μέγαρο του Σαντάμ Χουσεΐν, στις 13 Απριλίου 2003.
Ο αναπληρωτής διευθυντής του Εθνικού Μουσείου του Ιράκ Mushin Hasan κρατά το κεφάλι στα χέρια του καθώς κάθεται πάνω σε έργα τέχνης που καταστράφηκαν στις 13 Απριλίου 2003 στην Βαγδάτη. Το μουσείο υπέστη σοβαρές καταστροφές και λεηλασίες την προηγούμενη ημέρα.
Αμερικανοί πεζοναύτες διαβάζουν επιστολές που έφθασαν με το ταχυδρομείο από τα σπίτια τους στις 14 Απριλίου, 2003 κοντά στο Al Kut.
Αμερικανοί πεζοναύτες κάνουν ντους στις 14 Απριλίου 2003 κοντά στο Al Kut.
Αμερικανός πεζοναύτης οδηγεί έναν άνδρα ύποπτο για λεηλασία στις 14 Απριλίου 2003 στη Βαγδάτη. Οι πεζοναύτες άρχισαν συλλαμβάνουν πλιατσικολόγους στη Βαγδάτη όταν οι κάτοικοι διαμαρτυρήθηκαν για την έλλειψη του νόμου και της τάξης στην πρωτεύουσα.
Ο Roscoe Archer από το Fort Stewart της Georgia παίρνει  έναν υπνάκο στον καναπέ στο Προεδρικό Παλάτι στις 14 Απριλίου 2003 στη Βαγδάτη.
Ένας άνδρας βρίσκεται δεμένος με χειροπέδες, με τεχνητό πόδι του κοντά στο κεφάλι του. Η σύλληψή του έγινε από πεζοναύτες των ΗΠΑ μαζί με άλλους κλέφτες που λήστεψαν τράπεζα στις 16 Απριλίου του 2003 στη Βαγδάτη.
Αμερικανός πεζοναύτης κατεβάζει φωτογραφία του Σαντάμ Χουσεΐν σε ένα σχολείο, στις 16 Απριλίου 2003 στην Al Kut. Μια μικτή ομάδα Πεζοναυτών, Στρατού και Ειδικών Δυνάμεων πήγαν σε σχολεία και άλλες εγκαταστάσεις στο Al Kut, ψάχνοντας για όπλα, κρύπτες και μη εκραγείσες βόμβες στο πλαίσιο της απομάκρυνσης και της εξουδετέρωσής τους.
Ιρακινοί κλωτσούν το κεφάλι ενός αγάλματος του Σαντάμ Χουσεΐν μετά την καταστροφή του στις 18 Απριλίου του 2003 στη Βαγδάτη.
Ο Τζόρτζ Μπους ανακοινώνει  το τέλος του κύριου πολέμου στο Ιράκ την 1η Μαΐου 2003, μιλώντας στο αεροπλανοφόρο USS Abraham Lincoln ανοιχτά των ακτών της Καλιφόρνιας.
Μια γυναίκα φωνάζει το όνομα του νεκρού ο γιου της όταν Αμερικανοί πεζοναύτες ανακάλυψαν ομαδικό τάφο στις 14 Μαΐου 2003 στο Hillah. Τουλάχιστον 2.000 πτώματα είχαν θαφτεί σ’ αυτόν τον ομαδικό τάφο καθιστώντας τον τον μεγαλύτερο που ανακαλύφθηκε στο Ιράκ μετά την πτώση του καθεστώτος του Σαντάμ Χουσεΐν.
Ένα παιδί πηδάει πάνω από μια σειρά νεκρών σωμάτων που παραμένουν σε ένα σχολείο όπου είχαν μεταφερθεί από ένα μαζικό τάφο που ανακαλύφθηκε στην έρημο στα περίχωρα της Αλ Musayyib, 50 χιλιόμετρα νότια της Βαγδάτης, στις 27 Μαΐου 2003. Οι άνθρωποι είχαν ψάξει για τις ημέρες για τα δελτία ταυτότητας ή άλλα στοιχεία μεταξύ των σκελετών προσπαθώντας να βρουν υπολείμματα  οικογενειών, συμπεριλαμβανομένων των παιδιών, από τον τάφο που οι ντόπιοι λένε ότι περιείχαν υπολείμματα εκατοντάδων Σιιτών μουσουλμάνων που εκτελέστηκαν από το καθεστώς του Σαντάμ Χουσεΐν μετά την εξέγερση τους το 1991 στον Πόλεμο του Κόλπου.
Η Leiwan, 2 ετών, ένα κορίτσι από το  Κουρδιστάν, παρακολουθεί ένα παραδοσιακό γλέντι γάμου στις 15 Ιουνίου του 2003 στο Bakochek. Το καθεστώς του Σαντάμ Χουσεΐν σκότωσε περίπου 180.000 Κούρδους την περίοδο από το 1988 έως το 1991 σε μια εκστρατεία γενοκτονίας τόσο με  χημικά όσο και με συμβατικά όπλα.
Στρατιώτες των ΗΠΑ, εκτός υπηρεσίας, απολαμβάνουν κολύμπι στην πισίνα του παλατιού του Σαντάμ Χουσεΐν στη Βαγδάτη, στις 14 Ιουλίου 2003.
Ένας οδηγός mini-bus ο Sami Kadum Sadiq πάνω σε φορείο μέσα σ’ ένα νοσοκομείο στη Βαγδάτη μετά τον  τραυματισμό του στο σπίτι του όταν  βόμβα εξερράγη την Τετάρτη 24 του Σεπτεμβρίου 2003 σ’ ένα δρόμο στη Βαγδάτη.
Αμερικανοί στρατιώτες και Ιρακινοί αστυνομικοί ανάμεσα σε πτώματα μετά  από μια  μαζική βομβιστική επίθεση με αυτοκίνητο στην έδρα της Διεθνούς Επιτροπής του Ερυθρού Σταυρού, στις 27 Οκτωβρίου 2003 στη Βαγδάτη. Στην επίθεση σκοτώθηκαν τουλάχιστον δέκα άτομα και έγινε την πρώτη ημέρα του ιερού ισλαμικού μήνα του Ραμαζανιού.
Ένας Ιρακινός αιχμάλωτος πολέμου με το 4χρονο γιο του σε ένα στρατόπεδο αιχμάλωτων πολέμου κοντά στο Νατζάφ, στις 31 Μαρτίου 2003. Ο άνδρας συνελήφθη στο An Najaf με το γιο του, και ο στρατός των ΗΠΑ δεν θέλησε να τους χωρίσει.
Αμερικανοί αλεξιπτωτιστές, με το παρατσούκλι «κόκκινοι διάβολοι», ρίχνουν φως στο πρόσωπο ενός άνδρα που κρατούν, ενώ προσπαθούν ελέγξουν τα στοιχεία του κατά τη διάρκεια μιας επιδρομής στις 26 του Νοεμβρίου του 2003 στο Nassar El Al Salaam. Ο άνδρας ανακρίθηκε και αργότερα αφέθηκε ελεύθερος.
Φοβισμένες τις γυναίκες και παιδιά παρακολουθούν αμερικανούς αλεξιπτωτιστές, με το παρατσούκλι «κόκκινοι διάβολοι», εισβολή στο σπίτι τους, αφού υπήρξαν υπόνοιες για ύπαρξη Ιρακινής στρατιωτικής οργάνωσης, στις 26 Νοεμβρίου 2003 στην Nassar El Al Salaam.
Αμερικανοί στρατιώτες στέκονται πάνω από το άνοιγμα της «τρύπας αράχνη", όπου ο Σαντάμ Χουσεΐν αιχμαλωτίστηκε στις 15 Δεκεμβρίου 2003 στην Ad Dawr,. Ο διαβόητος δικτάτορας του Ιράκ συνελήφθη σε μια επιδρομή στις 13 Δεκεμβρίου 2003.
Ένας Ιρακινός κλαίει αγκαλιά με τα λείψανα ενός συγγενή του που βρέθηκαν σε ένα μαζικό τάφο όπου πιστεύεται ότι σκοτώθηκαν έως και 3.000 Σιίτες κατά τη διάρκεια της εξέγερσης του 1991 κατά του καθεστώτος του Σαντάμ Χουσεΐν στο Mahawil, στις 14 Μαΐου 2003.
Ο αλεξιπτωτιστής Luis Pacheco από το Chicago, του Illinois, προσπαθεί να βοηθήσει έναν Ιρακινό αντάρτη που έχει δεχθεί μια σφαίρα στο στήθος, όταν ένας άλλος στρατιώτης ερευνά το σπίτι κατά τη διάρκεια εφόδου στις 6 Ιανουαρίου 2004 στη Fallujah. Οι αμερικανοί είπαν ότι ο άνθρωπος πυροβολήθηκε από στρατιώτες όταν τον είδαν να κραδαίνει ένα όπλο.
Αγόρια καθώς κάνουν βόλτα στο πορτ-μπαγκάζ ενός αυτοκινήτου στις 19 Φεβρουαρίου 2004 στη Βαγδάτη.
Ιρακινοί σ’ ένα πάρκο, γιορτάζουν την τελευταία ημέρα του Eid al-Adha, στις 4 του Φλεβάρη, 2004 στη Βαγδάτη.
Θύματα της έκρηξης μεταφέρονται μακριά από το σημείο του μακελειού στις 2 Μαρτίου 2004 στην Καρμπάλα, στο Ιράκ. 25 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους μετά από τουλάχιστον 6 εκρήξεις που έπληξαν την ιερή πόλη, όπου πολλές χιλιάδες μουσουλμάνοι γιόρταζαν την γιορτή της Ashura.
Ιρακινοί φωνάζουν αντιαμερικανικά συνθήματα καθώς απανθρακωμένα σώματα κρέμονται από μια γέφυρα πάνω από τον ποταμό Ευφράτη στη Fallujah, δυτικά της Βαγδάτης, την Τετάρτη 31 Μαρτίου του 2004. Οργισμένοι Ιρακινοί σκότωσαν τέσσερις αλλοδαπούς, εκ των οποίων τουλάχιστον ένας αμερικανός υπήκοος. Αφού τους έκαψαν πήραν τα απανθρακωμένα πτώματα, τα έσυραν τους στους δρόμους, και τα κρέμασαν στη γέφυρα.
Αμερικανοί πεζοναύτες προσεύχονται πάνω από έναν πεσμένο σύντροφο ο οποίος πέθανε αργότερα από τραύματα που υπέστη σε μάχη στη Fallujah, την Πέμπτη 8 του Απριλίου του 2004. Εκατοντάδες Αμερικανοί πεζοναύτες μάχονται κατά των ανταρτών σε διάφορες συνοικίες στη δυτική Fallujah, προκειμένου να ανακτήσουν τον έλεγχο της πόλης.
Ένας Ιρακινός πανηγυρίζει για το κάψιμο του αμερικανικού οχήματος στο βόρειο τμήμα της Βαγδάτης, τη Δευτέρα 26 Απριλίου 2004. Μια έκρηξη ισοπέδωσε ένα κτίριο στη βόρεια Βαγδάτη. Τουλάχιστον ένας αμερικανός στρατιώτης και αρκετοί Ιρακινοί τραυματίστηκαν.
Δύο άνδρες, κλαίνε από συγκίνηση, αγκαλιασμένοι μετά την απελευθέρωσή τους από τη φυλακή Αμπού Γκράιμπ, στις 14 Μαΐου του 2004 στην πόλη Baquba, έξω από την Βαγδάτη. 183 κρατούμενοι αφέθηκαν ελεύθεροι από τη φυλακή Αμπού Γκράιμπ στις 14 Μαΐου.
Αμερικανοί στρατιώτες απομακρύνουν βιαστικά ένα τραυματισμένο σύντροφό τους από στο κέντρο της Βαγδάτης, μετά από φοβερές εκρήξεις στην πρωτεύουσα, την Τρίτη 25 Μαΐου 2004. Ένα ελικόπτερο των ΗΠΑ προσγειώθηκε στην πλατεία και παρέλαβε τον τραυματία.
Ένας γείτονας δίνει κουράγιο σ’ ένα τραυματισμένο παιδί, στο Kindi νοσοκομείο μετά από να υποστεί βλάβες, όταν δύο βόμβες εμφανής αυτοκίνητο εξερράγη μόλις λεπτών έξω από κοντινές εκκλησίες 1 του Αυγούστου του 2004 στη Βαγδάτη, Ιράκ. Βόμβες αυτοκινήτων εξερράγησαν έξω από τουλάχιστον έξι χριστιανικές εκκλησίες σε μια προφανή συντονισμένη επίθεση προγραμματίστηκε ώστε να συμπέσει με τις προσευχές βράδυ.
Σιίτες διαδηλωτές τρέχουν να σωθούν καθώς σφαίρες από άγνωστους ενόπλους σφυρίζουν πάνω από τα κεφάλια σας στις 26 Αυγούστου 2004 στη Najaf.
Σιίτες διαδηλωτές μεταφέρουν έναν τραυματισμένο καθώς οι σφαίρες πετούν από πάνω τους στις 26 Αυγούστου 2004 στη Najaf.
Πυροσβέστες σβήνουν τη φωτιά από ένα όχημα στο σημείο της επίθεσης με παγιδευμένο με βόμβες αυτοκίνητο την 22η Σεπτεμβρίου του 2004 σε μια πολυσύχναστη εμπορική περιοχή στη δυτική Βαγδάτη. Έξι άνθρωποι σκοτώθηκαν και άλλοι 54 τραυματίστηκαν από την έκρηξη.
Ένας στρατιώτης των ΗΠΑ μεταφέρει ένα κορίτσι μακριά από τον τόπο τριών εκρήξεων στις 30 Σεπτεμβρίου 2004 στη Βαγδάτη. Ήταν 3 ξεχωριστές εκρήξεις κοντά σε αμερικανική στρατιωτική φάλαγγα που περνούσε μπροστά από μία τελετή εγκαινίων μιας μονάδας επεξεργασίας λυμάτων. Σύμφωνα με την ιρακινή αστυνομία σκοτώθηκαν τουλάχιστον 35 άτομα και τραυματίστηκαν πάνω από 100 στη νότια Βαγδάτη.
Ο Βρετανός ιδιώτης εργολάβος Michael Fitzpatrick ευχαριστεί  την αμερικανίδα νοσοκόμα του Στρατού Jayme Sells, ενώ αναρρώνει από μια βομβιστική επίθεση αυτοκτονίας σε ένα αμερικανικό στρατιωτικό νοσοκομείο στη Βαγδάτη, την Παρασκευή, 15 Οκτωβρίου του 2004. Ο Fitzpatrick είπε ότι έπινε καφέ στην Green Zone Cafe, όταν ένας βομβιστής αυτοκτονίας πυροδότησε τα εκρηκτικά από τα οποία σκοτώθηκαν 6 άτομα και τραυματίστηκαν πολλά άλλα.
O πεζοναύτης James Blake Miller, 20 ετών, από το Κεντάκικαπνίζει ένα τσιγάρο στη Fallujah, στο Ιράκ, στις 9 Νοεμβρίου, 2004. Ο Μiller έγινε γνωστός ως "O άνθρωπος του Marlboro" για αυτή τη φωτογραφία. Έχει και ο πόλεμος τα... τυχερά του!
Αν και ο πληγωμένος, ο Shannon Kay, πυροβολεί εναντίον εχθρικής θέσης, έπειτα από επίθεση με παγιδευμένο αυτοκίνητο, το Σάββατο, 11 Δεκεμβρίου 2004, στη Μοσούλη, στο Ιράκ.
Ένας πολιτοφύλακας πιστός στον σιίτη κληρικό Muqtada al-Sadr πυροβολεί εναντίον αμερικανικών θέσεων κατά τη διάρκεια συγκρούσεων στη Νατζάφ, στο Ιράκ, στις 22, Αυγούστου 2004.
Σιίτες Ιρακινοί συνοστίζονται για να πάρουν τα εκλογικά τους βιβλιάρια στο τζαμί Buratha, στις 31 Δεκεμβρίου 2004, στη Βαγδάτη, στο Ιράκ.
Ένας Ιρακινός αστυνομικός πυροβολεί εναντίον ανταρτών κατά τη διάρκεια μάχης στις 16 Ιανουαρίου 2005 στο Tal Afar, στο Ιράκ. Μια περιπολία ρουτίνας στο προπύργιο των ανταρτών μετετράπη σε μάχη. Ένας συνδυασμός αμερικανικών και ιρακινών αστυνομικών δυνάμεων μάχονται τους αντάρτες σε σοκάκια και λεωφόρους. Παρά τους επανειλημμένους εκ του πλησίον πυροβολισμούς, δεν υπήρχαν απώλειες από πλευράς ΗΠΑ και ιρακινής αστυνομίας.
Αμερικανοί στρατιώτες πυροβολούν εναντίον ανταρτών κατά τη διάρκεια της μάχης, στις 16 Ιανουαρίου 2005, στο Tal Afar, στο Ιράκ.
Δημοσιογράφοι, αμερικανοί στρατιώτες και άνδρες της ιρακινής αστυνομίας τρέχουν να καλυφθούν κατά τη διάρκεια της μάχης με τους αντάρτες, στις 16 Ιανουαρίου 2005, στο Tal Afar, στο Ιράκ.
Ο λοχαγός Tomas Siebold  οδηγεί τα στρατεύματά του κατά τη διάρκεια της μάχης με τους αντάρτες, στις 16 Ιανουαρίου 2005, στο Τal Afar, στο Ιράκ.
Αλεξιπτωτιστές σε ασκήσεις με ελικόπτερα, στις 16 Ιανουαρίου του 2005, στη Βασόρα, στο Ιράκ.
Αλεξιπτωτιστές σε ασκήσεις με ελικόπτερα, στις 16 Ιανουαρίου του 2005, στη Βασόρα, στο Ιράκ.
Η Samar Hassan, 5 ετών, κλαίει μετά το θάνατο των γονιών της που σκοτώθηκαν από αμερικανούς στρατιώτες στο Τal Afar, στο Ιράκ. Οι στρατιώτες πυροβόλησαν σαν ύποπτο το αυτοκίνητο της οικογένειας Χασάν, όταν τους πλησίασε κατά τη διάρκεια μιας περιπολίας το σούρουπο, της 18ης Ιανουαρίου 2005, στην βόρεια ιρακινή πόλη. Οι γονείς της, Hussein και Camila Hassan σκοτώθηκαν ακαριαία, ενώ ο γιος τους Racan, 11 ετών, τραυματίστηκε σοβαρά στην κοιλιακή χώρα. Ο Racan έμεινε παράλυτος από τη μέση και κάτω.
Ο Racan Hassan, 11 ετών, ενώ μεταφέρεται από προσωπικό του νοσοκομείουστο Ταλ Αφάρ, στο Ιράκ
Ένα παγιδευμένο αυτοκίνητο εξερράγη δίπλα σε ένα σχολείο στη νότια Βαγδάτη μία ώρα μετά. που ένας βομβιστής αυτοκτονίας με στόχο ένα αστυνομικό τμήμα ανατινάχτηκε στην ίδια περιοχή, την 28η Ιανουαρίου 2005, στη Βαγδάτη, στο Ιράκ.
Ο λοχίας του αμερικανικού στρατού, Troy Hawkins, πέφτει στο έδαφος τραυματισμένος κατά τη διάρκεια μάχης, ενώ ήταν σε περιπολία, την 16η Φεβρουαρίου 2005 στην περιοχή της οδού Χάιφα στη Βαγδάτη, στο Ιράκ.
Ένας αντάρτης έχει συλληφθή από καταδρομείς μετά από επιδρομές εναντίον ανταρτών, 30 χιλιόμετρα βόρεια της Βαγδάτης, στις 18 Φεβρουαρίου, 2005 στο Taji, στο Ιράκ.
Ο Carlos Riverarosado από το Πουέρτο Ρίκο κάθεται στο κρεβάτι του. Η πνευματικότητα ήταν πάντα ένα μεγάλο μέρος της ζωής του. Προσεύχεται κάθε βράδυ στις 8:00 μ.μ.
Ένας Αμερικανός στρατιώτης ετοιμάζεται να εισέλθει σ' ένα σπίτι καθώς η πόρτα ανοίγει στην πόλη της Μοσούλης, στις 3 Μαρτιου 2005. Η απαγόρευση της κυκλοφορίας εφαρμόζεται κάθε νύχτα και  οι Αμερικανοί στρατιώτες βγαίνουν και ψάχνουν τα σπίτια για υπόπτους και όπλα. Σε μια συντηρητική κοινωνία όπως αυτή της Μοσούλη, χτυπώντας πόρτες και ψάχνωντας σπίτια μέσα στη νύχτα, πιστεύεται ότι αυτό αποτελεί μια σημαντική αιτία αντι-αμερικανικών συναισθημάτων στην πόλη.
Ο Hans Bakken, ένας νευροχειρουργός του στρατού των ΗΠΑ από τη Decorah της Iowa, εισέρχεται σε μια χειρουργική κλινική με το  οπλισμένο τουφέκι του στην πλάτη, στις 16 Μαρτιου 2006 στο Balad , στο Ιράκ. Το Balad είναι ένα από τα κύρια νοσοκομεία για τα στρατεύματα και τους πολίτες που τραυματίστηκαν κατά τη συνεχιζόμενη σύγκρουση στο Ιράκ, η οποία εισέρχεται στο τέταρτο έτος του.
Ο πρώην πρόεδρος του Ιράκ Saddam Hussein στο κέντρο μπροστά, και Barzan Ibrahim al-Tikriti στο κέντρο πίσω, καυγάζουν και... διαμαρτύρονται στο δικαστήριο κατά τη διάρκεια της δίκης τους στη Βαγδάτη, στις 5 Δεκεμβρίου 2005.
Ένας Βρετανός στρατιώτης καίγεται ενώ βγαίνει από ένα πολεμικό όχημα στη Βασόρα, 550 χιλιόμετρα νοτιοανατολικά της Βαγδάτης, τη Δευτέρα 19 Σεπτεμβρίου 2005.
Ο νοσοκόμος Patrick McAndrew προσπαθεί να σώσει τη ζωή ενός αμερικανού στρατιώτη κατά την άφιξή του στο Νοσοκομείο Υποστήριξης Μάχης στη Βαγδάτη, στο Ιράκ στις 4 Απριλίου 2005.
Ένας Ιρακινός άντρας σηκώνει τα χέρια του, καθώς Αμερικανοί στρατιώτες τον πλησιάζουν κατά τη διάρκεια μιας νυχτερινής επιδρομής, στις 18 Ιουνίου 2005 στα περίχωρα της Baquba, 70 χιλιόμετρα βορειοανατολικά της Βαγδάτης, στο Ιράκ.
Ο Jesse Leach σέρνει τον Juan Valdez που τραυματιστηκε από έναν ελεύθερο σκοπευτή, ενώ βρίσκονταν σε κοινή περιπολία με τον ιρακινό στρατό στο Karmah, στην επαρχία Anbar, στο Ιράκ, στις 31 Οκτωβρίου, 2006.
Ένας Βρετανός στρατιώτης κρατά τη θέση του καθώς δύο θωρακισμένα αυτοκίνητα καίγονται όταν μια βόμβα χτύπησε τη μονάδα περιπολίας του, στη Βασόρα, στις 29 Δεκεμβρίου 2006, σκοτώνοντας ένα στρατιώτη αγνώστων στοιχείων.
Ένα ομοίωμα του Σαντάμ Χουσεΐν κρέμεται σε κεντρικό δρόμο της Βαγδάτης στις 30 Δεκεμβρίου 2006. Οι Ιρακινοί είχαν μάθει από τις ειδήσεις ότι ο Σαντάμ Χουσεΐν είχε εκτελεστεί με απαγχονισμό. Περισσότεροι από 50 Ιρακινοί σκοτώθηκαν και δεκάδες τραυματίστηκαν από τις αιματηρές βομβιστικές επιθέσεις που ακολουθησαν μετά την εκτέλεση του δικτάτορα, προκαλώντας χάος.
Η μητέραπαρηγορεί την 18χρονη κόρη της Fatima Krim σε ένα νοσοκομείο στη Βαγδάτη, στο Ιράκ, την Τετάρτη 17 Ιανουαρίου 2007.
Ο πεζοναύτης φρουρός ξυπνά την επόμενη βάρδια μέσα σ' ένα σπίτι που έχει καταληφθεί από τους Αμερικανούς.
Αμερικανικός πεζοναύτης φρουρεί Ιρακινή μητέρα και τα παιδιά της, ενώ άλλοι πεζοναύτες ανακρίνουν τον πατέρα, καθώς αναζητούν αντάρτες, τις πρώτες πρωινές ώρες της 1ης Φεβρουαρίου 2007 στο Ραμάντι στην επαρχία Ανμπάρ του Ιράκ. Αμερικανικές δυνάμεις χρησιμοποιούν γυαλιά νυχτερινής όρασης, αξιοποιώντας την τεχνολογία για να βοηθήσει το στοιχείο της έκπληξης και να μειώσει την αποτελεσματικότητα των ελεύθερων σκοπευτών ανταρτών.
Μέλη της Αμερικανικής Δύναμη Ασφαλείας Πεζοναυτών περπατούν μέσα στην Πρεσβεία των ΗΠΑ 6 του Φεβρουαρίου 2007 στη Βαγδάτη, στο Ιράκ. Διμοιρία Πεζοναυτών από το Τάγμα καταπολέμησης της τρομοκρατίας, είναι επιφορτισμένη με την υπεράσπιση της διπλωματικής αποστολής των ΗΠΑ, σε μια από τις πιο επικίνδυνες πόλεις στον κόσμο. Οι Ηνωμένες Πολιτείες είχαν χρησιμοποιήσει το πρώην παλάτι του Σαντάμ Χουσεΐν ως πρεσβεία της, λίγο μετά την εισβολή το 2003.
Ιρακινοί θρηνούν μπροστά από ένα φλεγόμενο κτίριο μετά από μια διπλή βομβιστική επίθεση με αυτοκίνητο στο κέντρο της Βαγδάτης, στο Ιράκ, τη Δευτέρα 12 Φεβρουαρίου 2007. Εκρήξεις και πυκνός μαύρος καπνός κάλυψε το κέντρο της Βαγδάτης, όταν τουλάχιστον ένα παγιδευμένο αυτοκίνητο ανατινάχτηκε σε ένα υπόγειο γκαράζ, ξεκινώντας δεκάδες δευτερεύουσες εκρήξεις και σκοτώνοντας τουλάχιστον 59 ανθρώπους.
Αμερικανός στρατιώτης υποφέρει λόγω του τραύματος από πυροβολισμό στο πόδι ενώ νοσηλεύεται σ' ένα Νοσοκομείο Υποστήριξης Μάχης την 27η Φεβρουαρίου 2007 στη Βαγδάτη, στο Ιράκ.
Ένα παιδί κλαίει δίπλα σε μία τραυματία σε ένα νοσοκομείο στο Κιρκούκ, 290 χιλιόμετρα βόρεια της Βαγδάτης, στο Ιράκ, το Σάββατο 10 Μαρτίου του 2007. Ένας πύραυλος χτύπησε μια ανοιχτή αγορά στο κέντρο του Κιρκούκ σκοτώνοντας δύο ανθρώπους και τραυματίζοντας άλλους 35.
Μία γυναίκα πλένει τα πιάτα, ενώ αμερικανοί στρατιώτες από την έχουν καταλάβει, προσωρινά, το σπίτι της κατά τη διάρκεια περιπολίας της γειτονιάς Dora της νότιας Βαγδάτης, στις 16 Μαρτίου 2007.
Mary McHugh θρηνεί τον αρραβωνιαστικό της James Regan, που  σκοτώθηκε στο Ιράκ, στο Εθνικό νεκροταφείο του Arlington την 27η του Μαΐου του 2007.
Τα μέλη της οικογένειας του θρηνούν τον David William Behrle από το Tipton της Iowa, 20 ετών,  μετά την κηδεία του.  Ο Behrle μαζί με άλλους πέντε στρατιώτες πέθανε από τραύματα που υπέστη από αυτοσχέδιο εκρηκτικό μηχανισμό που εξερράγη κοντά στο όχημά τους, ενώ υπηρετούσαν στο Ιράκ, στις 19 Μαΐου 2007.
Δύο κορίτσια παρακολουθήσετε τον Nick Gibson στις 21 Ιουνίου 2007, καθώς η μονάδα του περιπολούσε την γειτονιά Dora της Βαγδάτης, στο Ιράκ. Αμερικανοί στρατιώτες περιπολούσαν στην περιοχή σχεδόν καθημερινά, σε μια προσπάθεια να γνωρίσουν τους κατοίκους και να βρουν αντάρτες.
Ένας Ιρακινός στρατιώτης παρακολουθεί γιατρούς να προσπαθούν να σώσουν έναν πολίτη που τραυματίστηκε από βόμβα στη γειτονιά Gazaliyah, στις 29 Ιουνίου 2007 στη Βαγδάτη, στο Ιράκ. Η Gazaliyah, ήταν μία από τις πιο προβληματικές γειτονιές της Βαγδάτης.
Μια νοσοκόμα του στρατού των ΗΠΑ παίρνει το αδύναμο σφιγμό ενός ετοιμοθάνατου Αμερικανού στρατιώτη σε Νοσοκομείο Υποστήριξης Μάχης, στις 22 Σεπτεμβρίου 2007 στη Βαγδάτη, στο Ιράκ. Ο στρατιώτης τραυματίστηκε θανάσιμα από μια βόμβα, ενώ βρίσκονταν σε περιπολία στη Βαγδάτη. Το νοσοκομείο, που βρίσκεται στην Πράσινη Ζώνη της Βαγδάτης, δέχθηκε πολλούς από τους περίπου 30.000 Αμερικανούς στρατιώτες που τραυματίστηκαν στο Ιράκ.
Μέλη της  Honor Guard έτοιμοι οι ίδιοι δίπλα στον τάφο για  την τελετή ταφής του Camy Florexil στο Εθνικό νεκροταφείο του Arlington την 5η Οκτωβρίου 2007 στο Arlington, της Βιρτζίνια. Ο Florexil, 20, από τη Φιλαδέλφεια, πέθανε την 24η του Ιουλίου στη Βαγδάτη, στο Ιράκ, από τραυμάτα που υπέστη, όταν ένας αυτοσχέδιος εκρηκτικός μηχανισμός εξερράγη κοντά στο όχημά του κατά τη διάρκεια πολεμικών επιχειρήσεων.
Ένας στρατιώτης του αμερικανικού στρατού τρέχει να καλυφθεί κατά τη διάρκεια της επιχείρησης Phantom Phoenix στο χωριό Abu Musa  στα βόρεια προάστια της Muqdadiyah, στην επαρχία Diyala, περίπου 90 χιλιόμετρα βόρεια της Βαγδάτη, στο Ιράκ, την Πέμπτη 10 Ιανουαρίου, 2008.
Μια γυναίκα κρέμεται από το φορτηγό, από το οποίο περιμένει για να προμηθευτεί τρόφιμα που διανέμονται από ιρακινούς στρατιώτες στους κατοίκους του σιιτικού θύλακα της Sadr city της Βαγδάτης, στο Ιράκ, την Πέμπτη 8 Μαΐου 2008.
Οι ιρακινοί κρατούμενοι προσεύχονται σε μια αμερικανική στρατιωτική φυλακή στο στρατόπεδο Bucca, στο Ιράκ, τη Δευτέρα 16 Μαρτίου, 2009. Οι Ηνωμένες Πολιτείες είχαν στόχο να κλείσουν το μεγαλύτερο κέντρο κράτησης Bucca, μέχρι το 2010. Περισσότεροι από 9.600 κρατούμενοι που είχαν συλληφθεί κατά τη διάρκεια των τελευταίων τεσσάρων ετών, εξακολουθούσαν να κρατούνται εκεί. Η Bucca έφτασε κάποια στιγμή να "φιλοξενεί" ακόμα και 26.000 κρατουμένους.
Ένας σαλπιγκτής στέκεται σε στάση προσοχής μέσα στη βροχή στην κηδεία του λοχία Edward Kramer στο Εθνικό Νεκροταφείο του Wilmington, στις 9 Ιουλίου 2009 στο Wilmington της Βόρειας Καρολίνας. Ο Kramer και άλλοι τρεις έχασαν τη ζωή τους, όταν μια βόμβα εξερράγη κοντά το Humvee όπου βρίσκονταν, σύμφωνα με δήλωση από το Υπουργείο Άμυνας. Ήταν η τελευταία ημέρα των τακτικών πολεμικών επιχειρήσεων για τις αμερικανικές δυνάμεις στο Ιράκ.
Haidar Talib αγκαλιάζει των τεσσάρων ετών γιο του Mustafa όταν  αφέθηκε ελεύθερος από τους Αμερικανούς στη Βαγδάτη, στο Ιράκ, την Κυριακή 27 Σεπτεμβρίου, 2009. Ήταν μεταξύ των 37 μελών μιας ομάδας που ονομάζεται Asaib Ahl Al-Haq, ή Ένωση του Δικαίου, οι οποίοι αφέθηκαν ελεύθεροι. Η ομάδα φέρεται να εμπλέκεται στην απαγωγή πέντε Βρετανών στη Βαγδάτη το 2007.
Τραυματισμένος άνδρας μετά από μια βομβιστική επίθεση στη Najaf, 160 χιλιόμετρα νότια της Βαγδάτης, στο Ιράκ, την Πέμπτη, 14 του Ιανουαρίου του 2010. Τρεις εκρήξεις, εκ των οποίων η μία προκλήθηκε από παγιδευμένο αυτοκίνητο, συγκλόνισε τη νότια πόλη της Najaf περίπου 17:45 μ.μ. κοντά σε μια εμπορική περιοχή. Ένας υπάλληλος στο τμήμα υγείας της πόλης ανέφερε ότι τουλάχιστον ένα άτομο σκοτώθηκε και 50 τραυματίστηκαν.
Στις 30 Νοεμβρίου 2010, τα μέλη της 1ης Ταξιαρχίας, Μεραρχία Πεζικού, που εδρεύει στο Fort Stewart, GA, καθισμένοι στην κοιλιά ενός C-17 στη βάση Sather Air στη Βαγδάτη άρχισαν το ταξίδι της επιστροφής στα σπίτια τους.
Olivieri Sharon λέει αντίο στον άντρα της  Michael Olivieri στις 16 Ιουνίου, 2011 στο Elwood, του ΙλλινόιςΟ Olivieri ήταν μεταξύ 5 στρατιωτών που σκοτώθηκαν στις 6 Ιουνίου στη Βαγδάτη, στο Ιράκ, όταν μαχητές επιτέθηκαν βάση τους. Σκοτώθηκαν μαζί του και οι Emilio Campo Jr, ο Michael Cook Jr, ο Christopher Fishbeck και ο Robert Hartwick.
Σιίτες προσεύχονται  στην σιιτική συνοικία Kazimiyah, στη Βαγδάτη, το Ιράκ, τη Δευτέρα 27, Ιουνίου 2011.
Στρατιώτες των ΗΠΑ κρατούν την αμερικανική σημαία, τη σημαία του Ιράκ και αυτήν με τα χρώματα των Δυνάμεων των ΗΠΑ στο Ιράκ κατά τη διάρκεια μιας τελετής που σηματοδότησε την αποχώρηση των στρατευμάτων των Ηνωμένων Πολιτειών από το Ιράκ, στην πρώην Βάση Sather Air στις 15 Δεκεμβρίου 2011 στη Βαγδάτη, Ιράκ. Οι δυνάμεις των ΗΠΑ είχαν προγραμματιστεί να αναχωρήσουν εξ ολοκλήρου από το Ιράκ μέχρι τις 31 Δεκεμβρίου .
Αμερικανοί στρατιώτες προετοιμάζονται για το μεγάλο ταξίδι της επιστροφής, στις 15 Δεκεμβρίου, 2011.
Ο ήλιος δύει πίσω από ένα άδειο στρατόπεδο κοντά στην Nasiriyah, στο Ιράκ.. Η τελευταία αμερικανική στρατιωτική δύναμη εγκατέληψε τη χώρα στις 17 Δεκεμβρίου 2011. Όλα τα αμερικανικά στρατεύματα είχαν προγραμματιστεί να αναχωρήσουν από το Ιράκ πριν την 31η Δεκεμβρίου 2011. Τουλάχιστον 4.485 Αμερικανοί έχασαν τη ζωή τους στο Ιράκ. Από την άλλη πλευρά 100.000 Ιρακινοί πολίτες έχασαν τη ζωή τους σε πόλεμο που σχετίζεται με τη βία.

Chrisgio