Παρασκευή 9 Φεβρουαρίου 2018

Από το San Lorenzo προς την Zona Comun

Το Rosario μετά τα μεσάνυχτα
Τα ρυμουλκά έφτασαν τα μεσάνυχτα και ο γηραλέος πιλότος ξεκόλλησε το πλοίο από το ντόκο του σιλό, το έβαλε στην… κατηφόρα και αποβιβάστηκε. Τον φαντάζομαι να τρέχει βιαστικός να λύσει νυχτιάτικα το πρόβλημα με την χαμένη πτήση του που θα τον πήγαινε αυτόν και την γυναίκα διακοπές κάπου στην Βραζιλία. Καλή τύχη φίλε μου!...

Την πλοήγηση ανέλαβαν οι δύο πιλότοι του Rio Parana που μας είχαν φέρει πριν δυο μέρες μέχρι το αγκυροβόλιο του San Lorenzo. Είχαν ανέβει στο πλοίο λίγο πριν την άφιξη των ρυμουλκών.
Μέσα στο σκοτάδι άρχισε η κάθοδος. Περάσαμε τη μεγάλη γέφυρα και λίγο παρακάτω είδαμε τα φώτα του Rosario. Συνεχίζοντας ξημερώσαμε σε έρημη περιοχή με τον καιρό έτοιμο για καταιγίδα.

Μία μετά την άλλη μικρές πόλεις στο πουθενά, γνωστές από προηγούμενα ταξίδια, περνούσαν δίπλα μας πάνω στις όχθες. Κατεβαίναμε από άλλο κανάλι. Έτσι γίνεται συνήθως. Το βύθισμα του πλοίου σε σχέση με το βάθος του ποταμού παίζουν τον ρόλο τους στην πορεία προς τον ωκεανό και την ποσότητα του μέγιστου φορτίου.
Η πόλη Campana
Η χωρίς δυνατό άνεμο καταιγίδα άρχισε να εκτελεί το πρόγραμμά της κατά κύματα. Καιρικό πταίσμα που δεν επηρέαζε την ορατότητα και την ασφάλεια του πλοίου. Αντιθέτως μας απάλλαξε από αρκετό χρόνο εργασίας καθαρισμού του καταστρώματος από υπολείμματα φορτίου. Λίγες ώρες αργότερα που ο ουρανός καθάρισε, το καράβι στέγνωσε και ήταν… λαμπίκο!
Η καταιγίδα
Πριν μερικά χρόνια σε μια ανάλογη κάθοδο περίπου στο ίδιο σημείο πολεμούσαμε την πυκνή ομίχλη. Αξέχαστες, δύσκολες ώρες πίεσης, άγχους, αγωνίας μέχρι να περάσει!

Είχε νυχτώσει για τα καλά και η ώρα ήταν 9μιση όταν αφήσαμε τον Rio Parana και πέσαμε στον Rio de la Plata. Μετά τα μεσάνυχτα θα βλέπαμε τα φουνταρισμένα βαπόρια στη Zona Comun. 
Κατεβαινοντας τον Rio Parana
Κατεβαινοντας τον Rio Parana
Η πόλη Campana
Μετά τη στροφή η πόλη Escobar
Η καταιγίδα ξεκίνησε
Η καταιγίδα σε εξέλιξη. Η πόλη Escobar δεν φάνηκε.

Συνεχίζεται…

Chrisgio

Δεν υπάρχουν σχόλια :